شکل روبرو، یک آنتن شاخه ای را نشان میدهد که در واقع یک آرایه است. عنصر دوم، عنصر برانگیخته یا فعال است و معمولاً یک دوقطبی به طول تقریبی (کمی کمتر از) نصف طولموج است که برای تشدید تنظیم شدهاست. عنصرهای دیگر، پارازیتی محسوب میشوند. عنصر اول، بازتابنده است و معمولاً کمی بلندتر از عنصر برانگیخته است. درحالیکه عنصرهای سوم تا آخر، جهتدهنده هستند و کوتاهتر از عنصر برانگیخته هستند. به دلیل اینکه تمام عنصرها تزویجشده هستند، توزیع جریان در هر عنصر، به طول و فاصلهٔ همهٔ دیگرعنصرها بستگی دارد؛ در نتیجه آنتن شاخهای با عنصرهای متعدد، یک مسئلهٔ تحلیلی دشوار است.
تجربه نشان دادهاست که بهکارگیری بیش از یک بازتابنده، امتیاز چندانی ندارد؛ ولی با افزایش تعداد جهتدهندهها، جهتداری آنتن افزایش مییابد. آنتن شاخهای آرایهای طولی است و شعاع اصلی آن در جهت دور شدن از بازتابنده است. یک آنتن شاخهای خوب باید جهتداری بالا، شعاع باریک، پرههای کناری کوتاه و نسبت جلو به عقب بزرگی داشته باشد.